Hartog Cohen

Hij was de zoon van Salomon Cohen-Schlosser en Betje Leeraar-ten Beek. Hartog trouwde met Arnolda Mari Wouters-Jansen, dochter van Johannes Cornelis Wouters en Maria Mathildis Jansen. Zij was niet-Joods.

Zijn vrouw en 7 kinderen, te weten Salomon (1916), Maria Petronella (1919), Johannes Cornelis (1923), Jacob (1926), Johanna Mathilda (1930), Betje (1932) en Herman (1936)  hebben de oorlog overleefd.

In september 1941 hielden de Nazi's reeds enkele razzia's buiten Amsterdam. In Arnhem en in Twente werden tussen 13 en 15 september honderden mensen opgepakt: joodse mannen. Dankzij div. waarschuwingen konden in Zutphen tal van joden onderduiken. De familie Groen vond geen adres en sloot zich ten einde raad op in eigen schuur. Ze werden niet gepakt! 

Helaas ontkwamen zeven Zutphense joden niet aan deze gruwelijke dodendans: Hartog Cohen, Louis Samuel Koppel, Eduard Noach, Leo Philips, Leon Philips, Marcus Turksma en Adolf Winter werden opgepakt. Op een aanhangwagen werden ze naar de Zaadmarkt gebracht en vandaar met alle anderen naar Mauthausen op transport gesteld.

Niemand wist aanvankelijk wat er met hen zou gebeuren. B. de Metz, Israëlitisch leraar bij de Joodse Gemeente te Zutphen, ontving achtereenvolgens drie brieven 1941, gedateerd 30 oktober, 5 november en 15 november. In deze brieven deelde de Joodse Raad namens de Sicherheitzpolizei mede, dat bovengenoemde personen tussen 14 oktober en 1 november 1941 tengevolge van 'hersenbeschadiging' waren overleden in Mauthausen.

Later zou blijken dat van de bijna 1000 joden die in 1941 naar Mauthausen waren gedeporteerd er in januari 1942 niet één meer in leven was. De Joodse Gemeente te Zutphen had haar eerste offers gebracht. Het zouden niet de laatste zijn. Op dit adres woonde volgens het Adresboek van Zutphen 1940 ook een S. Cohen, arbeider.